„O wyzwaniu dowiedziałam się rok wcześniej i przygotowałam się do niego świadomie. Jestem byłym sportowcem, ale z bieganiem nie było mi po drodze i zaczynałam od zera. Rok przed dołączeniem do wyzwania, przebiegnięcie 600 m to był dla mnie wyczyn. W momencie przystąpienia, biegałam po 2 km, a mój najdłuższy dystans to były 4 km.

Największą zmianą jaką zauważyłam u siebie podczas udziału w Wyzwaniu to wypracowanie systematyczności. Mam też wielkie pragnienie, aby pierwszy raz od dawna coś ukończyć – jest na to szansa, bo do końca I edycji zostały jeszcze dwa tygodnie!”

„Uważam, że te dwa obszary – regularna aktywność fizyczna oraz rozwój osobisty/ mentalny są najczęściej pomijanym obszarem w rozwoju kobiet; nawet jeśli ruszamy się, to nie robimy tego regularnie, albo nie robimy tego stale, przez dłuższy czas, tylko zrywami. Wyzwanie pomogło mi wejść na drogę rozwoju osobistego. Widzę już wpływ tych przeczytanych książek – zwłaszcza w sposobie myślenia i proaktywności.

Przed przystąpieniem do Wyzwania nie miałam żadnych wątpliwości. Byłam mocno skoncentrowana na zadaniach w każdym z miesięcy i starałam się być uważna – w poprzedniej edycji odpadłam już w pierwszym miesiącu z powodu braku wpisu lekcji z książki – źle zapisałam sobie datę w kalendarzu, a nie byłam wówczas częstym gościem na FB, nie utożsamiałam się z grupą, która o takich rzeczach przypominała sobie w postach – to był wielki błąd :)”

„Moim największym zaskoczeniem było to, co zaczęłam osiągać w sferze pozasportowej. Po przebiegnięciu całego Wyzwania zauważyłam, że dałam radę osiągnąć “niewyobrażalne”. Równolegle do biegania rozwijałam asertywność oraz umiejętność wyznaczania granic.

Kiedy zaczynałam Wyzwanie, nie wiedziałam dokładnie, o co w nim chodzi. Znajoma powiedziała mi tylko tyle, że można spacerować 2 km codziennie. Jedyne co pomyślałam, to czy będzie mi się chciało chodzić?”

„Nie miałam żadnych wątpliwości – albo może już ich nie pamiętam, aby dołączyć do Wyzwania również w tym roku. Fajnie by było, aby podczas pierwszego miesiąca nie tylko spisać 25 celów, ale również właśnie swoje wątpliwości. Można się potem zdziwić pod koniec Wyzwania, co nas ograniczało. Najdziwniejsza zmiana w mojej głowie powstała w momencie przełamania bariery wyjścia na zewnątrz, na trening podczas niskich temperatur oraz biegania w deszczu! Dziwiłam się bardzo, że się da, że ja dałam radę i co lepsze – wracałam z uśmiechem na twarzy do domu – mimo iż momentami byłam przemoknięta do suchej nitki 😉 Jestem z siebie mega dumna!”